PEMF ter ondersteuning bij MACULAIRE DEGENERATIE & GLAUCOOM
Glaucoom behoort tot een groep oogziekten die vaak wordt veroorzaakt door verhoogde oogdruk. Tenzij de druk wordt gecontroleerd, kan dit schade aan de oogzenuw en een verlies van gezichtsvermogen veroorzaken. In een vroeg stadium is het moeilijk glaucoom vast te stellen; het is vrijwel symptoomvrij.
Naarmate de aandoening vordert, kan het zijzicht beginnen te vervagen.
Indien onbehandeld, zal het gezichtsveld blijven vernauwen en blindheid het gevolg zijn. Glaucoom is de belangrijkste oorzaak van blindheid in de Verenigde Staten. Bijna drie miljoen mensen hebben er een of andere vorm van. Gelukkig kan glaucoom, als het vroeg wordt ontdekt, meestal onder controle worden gehouden.
DIAGNOSE EN SOORTEN GLAUCOOM
In de afgelopen eeuw is verhoogde intra-oculaire druk [IOP = druk die gevormd is in de microcirculatie van vloeistof in het oog] de belangrijkste marker geweest voor de diagnose van glaucoom.
Ogen kunnen een IOP hebben binnen het normale bereik en toch glaucoom ontwikkelen. Aan de andere kant kan een verhoogde IOP aanwezig zijn zonder detecteerbare schade aan de oogzenuw, oculaire hypertensie genaamd. Het nieuwe denken is dus dat progressieve retinale schade mogelijk niet direct gelijkloopt met de omvang van het IOP-niveau. De beste manier om zichzelf te beschermen is om zich bewust te zijn van het risico en ervoor te zorgen dat men regelmatig een uitgebreide screening heeft.
Mensen met een hoger risico zijn die met een familiegeschiedenis van glaucoom, zwarte Amerikanen ouder dan 40 jaar, iedereen met verhoogde oogdruk, iedereen ouder dan 60 jaar (hoe ouder je bent, hoe meer je risico loopt). Mensen met een hoger risico op glaucoom zouden hun ogen om de twee jaar kunnen laten onderzoeken op verwijde pupillen. Geavanceerde diagnostische tests worden gebruikt om glaucoom te diagnosticeren en te beheersen. Alle patiënten zullen gezichtsveldonderzoeken ondergaan met behulp van zowel geautomatiseerde als handmatige tests, oogheelkundige fotografie (foto’s van de oogzenuw) en zenuwvezellaag fotografie met een digitaal systeem. Uitgestelde interventie zal waarschijnlijk resulteren in meer permanent en groter gezichtsverlies. Vroege controle zou dus de beste strategie zijn voor iedereen met verhoogde intraoculaire druk of vroeg glaucoom.
Er zijn veel soorten glaucoom: primaire open hoek (die ongeveer 80% van alle gevallen uitmaakt), normale spanning, smalle hoek, acute hoeksluiting, chronische hoeksluiting, kindertijd, aangeboren (infantiel), juveniel, na cataractextractie (staaroperatie), pigmentdispersie (PDS is een chronische oogziekte waarbij het filter bij de iris verstopt raakt door pigmentdeeltjes) en pseudo-exfoliatie (vorm van kamerhoekglaucoom)van uveïtis (ontsteking van de binnenkant van het oog) en glaucoom na een trauma (traumatisch).
OORZAKEN
Om redenen die artsen niet volledig begrijpen, wordt verhoogde druk in het oog (intraoculaire druk) meestal, maar niet altijd, geassocieerd met de oogzenuwbeschadiging die glaucoom kenmerkt. Deze druk is te wijten aan een opeenhoping van een vloeistof (waterige humor) die in en uit je oog stroomt. Deze vloeistof verlaat normaal gesproken het oog via een drainagesysteem in de hoek waar de iris en het hoornvlies elkaar ontmoeten. Wanneer het drainagesysteem niet goed werkt, kan de vloeistof niet met zijn normale snelheid uit het oog filteren en neemt de druk in het oog toe.
PRIMAIR OPENHOEKGLAUCOOM
Bij primair openhoekglaucoom blijft de drainagehoek gevormd door het hoornvlies en de iris open, maar de drainagekanalen (trabeculair gaaswerk) in de hoek zijn gedeeltelijk geblokkeerd, waardoor de vloeistof te langzaam uit het oog wegvloeit. Dit zorgt ervoor dat er vocht in uw oog komt en de druk in uw oog neemt geleidelijk toe. Schade aan de oogzenuw veroorzaakt geen symptomen of pijn en het gebeurt zo langzaam dat u een uitgebreide hoeveelheid zicht kunt verliezen voordat men zich zelfs maar bewust is van een probleem. De exacte oorzaak van primair openhoekglaucoom blijft onbekend.
HOEKSLUITING GLAUCOOM
Hoeksluiting glaucoom, ook wel geslotenhoekglaucoom genoemd, treedt op wanneer de iris naar voren uitpuilt en zo de drainagehoek, gevormd door het hoornvlies en de iris, verkleint of blokkeert. Als gevolg hiervan kan vloeistof niet voldoende door en uit uw oog stromen en kan uw oogdruk abrupt toenemen. Hoeksluitingsglaucoom treedt meestal plotseling op (acuut hoeksluitingsglaucoom), maar het kan ook geleidelijk optreden (chronisch hoeksluitingsglaucoom).
Sommige mensen met een abnormaal smalle drainagehoek lopen het risico op het ontwikkelen van hoeksluiting glaucoom.
