PEMF VERMINDEREN VOORTSCHRIJDING VAN ARTERIOSCLEROSE (aderverkalking)

Vaatziekten in het hart en in het hele lichaam zijn een van de belangrijkste oorzaken, ook wereldwijd, van overlijden en invaliditeit.

De meeste vaatziekten worden gekoppeld aan blokkades van bloedvaten, arteriosclerose of atherosclerose (aderverkalking) genoemd.

De belangrijkste uitingsvormen omvatten ischemische hartziekte (IHD), beroerte en Perifere Arteriële Ziekte (PAD). (Ischemie is een verminderde bloedvoorziening naar organen of weefsels met als gevolg een tekort aan zuurstof en voedingsstoffen)

Atherosclerose is een progressieve aandoening, die zich kan ontwikkelen naargelang de leeftijd.

PAD komt voor bij 1% op de leeftijd van 40 tot 49 jaar en bij 15% in de leeftijd ≥70 jaar. Incidentie van ischemische beroerte

in de Verenigde Staten voor 2010 was 143 per 100 000 persoonsjaren. IHD risico op overlijden is 200/100000/jaar.

Veel factoren kunnen leiden tot atherosclerotische vaatziekten.

Het beheersen van cholesterol is een van de meest voorkomende strategieën, maar het is geen betrouwbare methode om de progressie van arteriosclerose te verminderen.

Dus, kunnen PEMFs voor dit doel worden gebruikt?

Bypasses en stents worden vaak gebruikt om te zorgen voor circulatie rond een bloedvat dat is geblokkeerd (stenose) door atherosclerose. Deze bypasses hebben hetzelfde risico om geblokkeerd te raken als de rest van het vaatstelsel. Dit wordt restenose genoemd. Restenose gebeurt vaak zeer snel in vergelijking met de geleidelijke progressie van stenose in het algemene vasculaire systeem.

PEMF-STUDIE OVER VAATZIEKTE

Tijdens een onderzoek uit 2003 werd een magnetisch veld van 700 micro Tesla (7 Gauss) met een lage intensiteit van 50 Hz bestudeerd bij muizen die een vasculaire bypass-operatie hadden ondergaan.

Bij de muizen werd al een week na de bypass een verdikking van de binnenwand van het bloedvat (intima) gezien. Deze verdikking neemt gewoonlijk gemiddeld 10 keer toe na slechts vier weken en 15 keer na acht weken.

De muizen kregen ofwel actieve- ofwel schijn-PEMF- behandelingen gedurende twee uur per dag, vijf dagen per week gedurende één, twee of drie weken. De muizen waren ongeveer 12 cm verwijderd van de magnetische veldspoel.

Muizen die een week aan de PEMF waren blootgesteld, hadden een beduidend minder intimale verdikking in vergelijking met het schijnveld. De muizen die gedurende twee of drie weken werden blootgesteld, vertoonden echter geen verschillen, hoewel de schijnmuizen na drie weken een hogere mate van verdikking hadden. Deze studie toont aan dat zelfs een PEMF met een zeer lage intensiteit van 700 micro Tesla een bescheiden effect heeft op het vertragen van de aanvankelijke voortschrijding van atherosclerose.

Een groot nadeel van het onderzoek is dat, hoewel 700 micro Tesla werd gebruikt, het werkelijke magnetische veld dat aan de muis wordt geleverd minder dan één micro Tesla zou zijn. Aangezien het progressieproces waarschijnlijk agressiever is dan het voordeel dat na een week van de PEMF wordt ontvangen, kan redelijkerwijs worden aangenomen dat PEMF-behandelingen met een hogere intensiteit meer voordeel zouden opleveren.

Onderzoeksresultaten uitbreiden van muizen naar mensen is altijd een uitdaging, maar veranderingen treden bij muizen veel sneller op dan bij mensen, dus het kan ook redelijkerwijs worden aangenomen dat langdurig gebruik van PEMF  met een hogere intensiteit bij mensen effectief zou zijn in het verminderen van de progressie van de atherosclerose die leidt tot ischemische hartziekte, beroerte en PAD. Ander onderzoek toont aan dat PEMF vaatziekte bij mensen kunnen verbeteren. (Jerabek)

Referenties

Progression of arteriovenous bypass restenosis in mice exposed to a 50 Hz magnetic field. Henderson

B, Tagwerker A, Mayrl C, et al. Cell Stress Chaperones. 2003 Winter;8(4):373-80.

Jerabek J, Pawluk W. Magnetic Therapy in Eastern Europe: A Review of 30 Years of Research.

Chicago, IL: Advanced Magnetic Research of the Delaware Valley, 1996.

*Pulsed Electromagnetic Field Therapy)

Geef een reactie