Zoals vaak het geval is en dus ook met vitaminen is een goede balans het meest belangrijk. Te weinig vitamine D kan voor klachten zorgen maar een teveel ook. Steeds meer hoor je in de media over dat veel mensen vitamine D tekort hebben volgens een meting in het bloed bij de huisarts en dat ze dit tekort moeten aanvullen………….. Maar dit tekort aanvullen heeft kan een keerzijde hebben bij patiënten met chronische aandoeningen. Professor Doctor Trevor Marshall leed aan de ziekte sarcoïdose. Dit is een aandoening waarbij overal in het lichaam spontaan ontstekingen ontstaan. Vaak raken de longen het meest aangetast. De ziekte kan chronisch worden en in sommige gevallen zelfs tot de dood leiden. Tegen deze aandoening bestaat tot op heden geen conventionele behandeling. Daarom deed Marshall zelf research en verdiepte zich onder andere in de studie van doctor Lida Mattman. Zij ontdekte dat veel chronische ziektes mogelijk worden veroorzaakt door celwand loze bacteriën, de zogenaamde L-vorm-bacteriën. Celwand loze bacteriën zijn echter zeer moeilijk te detecteren. Op die manier veroorzaken ze symptomen zonder dat de oorzaak te achterhalen valt. Volgens de studie van Mattman is het daarom mogelijk dat de volgende ziektes worden veroorzaakt door celwand loze bacteriën: sarcoïdose, artritis, MS, fibromyalgie, CVS, Hashimoto-thryreoïditis, Crohn, lupus, Parkinson, ALS, ziekte van Lyme (Borrelia- bacterie) en nog veel meer chronische aandoeningen. In 2004 heeft Marshall eveneens aangetoond dat celwand loze bacteriën mogelijk de oorzaak zijn van verschillende auto-immuunziektes en dat sommige patiënten die lijden aan een dergelijke ziekte, waarschijnlijk daarom positief reageren op antibiotica. Er zijn enkele soorten antibiotica die ook celwandloze bacteriën bestrijden, zoals tetracyclines en macrolides, maar hun effect is meestal niet groot genoeg om de gehele infectie te overwinnen. Marshall heeft daarom noodgedwongen een eigen protocol ontwikkeld. Dit protocol is gebaseerd op de hypothese dat vitamine D, als gevolg van de aanwezigheid van celwandloze bacteriën, niet goed wordt omgezet. In een gezond lichaam wordt vitamine D namelijk omgezet in een kleine hoeveelheid 1,25 dihydroxyvitamine-D (1,25 D). Dit is de actieve vorm van vitamine D. De nieren reguleren de hoeveelheid 1,25 D, want te veel van deze stof kan zeer schadelijk zijn. 1,25 D hecht zich aan de vitamine D-receptor (VDR), van waaruit allerlei belangrijke biochemische processen worden aangestuurd. Celwandloze bacteriën scheiden waarschijnlijk stoffen uit die de werking van de vitamine D-receptor ontregelen. Zo heeft onderzoek uitgewezen dat in mensen met een auto-immuunziekte de volgende lichaamsprocessen plaatsvinden:
- Het enzym CYP27B1 wordt geactiveerd, waardoor vitamine D heel snel wordt omgezet in l,25 D. Hierdoor stijgt het l,25 D-gehalte en daalt het vitamine D-gehalte (25 OH).
- De aanmaak van het enzym CYP24A1 wordt tegengegaan, waardoor het hoge 1,25 D-gehalte niet wordt gereguleerd en dus hoog blijft.
- Het hoge 1,25 D-gehalte voorkomt dat er vitamine D wordt aangemaakt.
Al deze ontregelde processen leiden tot een heel hoog 1,25 D-gehalte en een laag vitamine D-gehalte. Dit is zeer onwenselijk, want zo raakt het immuunsysteem compleet ontregeld. Daarnaast zorgt de combinatie ook voor een verstoord hormonaal evenwicht. Een verhoogd 1,25 D-gehalte is dan ook mogelijk een indicatie voor een auto immuunstoornis. Vanaf 60 pmol/L zou er sprake zijn van een verhoogde Th1-response, wat inhoudt dat het lichaam zichzelf aanvalt. Vreemd genoeg wordt bijna altijd het vitamine D-gehalte bepaald zonder te kijken naar het 1,25 D-gehalte. Het is dus noodzakelijk om beide te laten testen, want extra suppletie van vitamine D werkt in een situatie waarin 1,25 D verhoogd is, juist averechts. Hierdoor stijgt 1,25 D verder, terwijl deze al te hoog was en daardoor mogelijk klachten veroorzaakte.
