Patiënten zoeken vaak hun klachten op via Dr. Google (internet). Tijdens hun zoektocht zien ze nogal eens overeenkomsten in hun klachten met de ziekte van Lyme. Op zich is dat niet zo verrassend want de ziekte van Lyme is een ziekte, die veel organen kan aandoen en daardoor een uitgebreid klachtenpatroon kan hebben. De volgende klachten kunnen horen bij de ziekte van Lyme:

  • Huiduitslag
  • (Extreme) vermoeidheid
  • Pijnlijke, stijve of gezwollen gewrichten
  • Hoofdpijn, duizeligheid en koorts
  • Nachtelijk zweten en slaapstoornissen
  • Cognitieve achteruitgang
  • Gevoeligheid voor licht en wijzigingen in het zicht
  • Neurologische problemen
  • Hartklachten
  • Stemmingsveranderingen
  • Onverklaarbare pijn
  • Gewaarwordingen zoals oorsuizen, gehoorverlies
  • Bij kinderen: regressie in ontwikkeling, symptomen zoals stemmingswisselingen, eetlust vermindering, achteruitgang van sociale- en taalvaardigheden


‘Klik Hier’ om een uitgebreide checklist in te vullen (tijdelijk niet beschikbaar)

Om de diagnose te bevestigen, kunt u bij de huisarts bloedonderzoek laten doen. Tegenwoordig zijn er meerdere soorten Lyme-testen. Deze zijn ontwikkeld, omdat de gewone Elisa test niet gevoelig genoeg bleek te zijn. Hieronder worden u de vier meest voorkomende testen uitgelegd zodat u meer inzicht krijgt in welke uitslagen u wel of niet kunt vertrouwen.


ELISA

De ELISA Lyme-test screent het bloed op de antilichamen IgM en IgG tegen de Borrelia-bacterie. IgM verschijnt vrij snel na aanvang van de infectie. De aanwezigheid van dit antilichaam duidt meestal op een acute infectie. IgG verschijnt meestal pas enkele weken later.

Er zijn echter mensen, die na een infectie met de Borrelia-bacterie geen antilichamen aanmaken. De test is dan negatief, terwijl ze toch heel ziek kunnen zijn. Als je geen antilichamen aanmaakt, heeft de Borrelia-bacterie vrij spel. Verder wordt IgG ook na het overwinnen van de infectie nog door het lichaam aangemaakt. IgG antilichamen wil zeggen dat je in aanraking geweest bent met de Borrelia-bacterie, maar je hoeft niet perse een chronische vorm van de ziekte van Lyme te hebben. De Elisa-test kan dus niet goed het verschil aantonen tussen een chronische en doorlopen infectie.

Als u echter een positieve uitslag hebt voor IgM, heeft u dus vrijwel zeker een acute Borrelia-infectie. Een vals positieve IgM kan ook het resultaat zijn van een exorfine belasting in het bloed. Heb je een positieve uitslag voor IgG, dan ben je ooit in contact gekomen met de Borrelia-bacterie. Is dat het geval, dan doe je er goed aan om je verder te laten onderzoeken. Is de testuitslag negatief dan zegt dit eigenlijk niets, want er wordt geschat dat zeker 50 % van de Lyme-patiënten negatief test.

De Elisa-test kan je door de huisarts laten uitvoeren en wordt vergoed vanuit de basisverzekering. U kunt ook een eenvoudig thuis uit te voeren bloedtest doen door middel van een vingerprik. ‘Klik Hier’ om een test aan te vragen (vergeet niet uw kortingscode in te vullen BKliniek05! Dan krijgt u 5% korting).


WesternBlot (WB)

Een iets betere Lyme test dan de ELISA is de WesternBlot. Deze screent op meer antilichamen en is beter in staat om een onderscheid te maken tussen een actieve en een doorgelopen infectie. Toch is ook deze test nog niet voldoende betrouwbaar. Er wordt gewerkt met verschillende banden. Banden die specifiek zijn voor Lyme, zijn onder andere: p18, p28+29, Osp A/p31, OspB/p 34, BmpA/p 39, p83 en p 100. Deze test kan je door de huisarts laten uitvoeren en wordt vergoed vanuit de basisverzekering.


Polymerase Chain Reaction test (PCR-test)

Deze Lyme test screent op DNA stukjes van de Borrelia-bacterie en is iets betrouwbaarder dan eerder genoemde testen. Als men DNA materiaal vindt, dan kan men zeker zijn, dat er een Borrelia-infectie is ( geweest). Maar omdat het bloed-sample niet perse DNA materiaal hoeft te bevatten, terwijl er wel Borrelia-bacterien zijn elders in het lichaam, geeft deze test vaak een vals negatieve uitslag. Deze test wordt meestal niet op het bloed uitgevoerd maar op gewrichts- of ruggemergvloeistof.


Lymfocyten Transformatie Test (LTT)

De LTT screent niet op antilichamen, maar op lymfocyten die in aanraking zijn geweest met de Borrelia-bacterie. Omdat lymfocyten om de zes weken worden vernieuwd komen vals positieve uitslagen nauwelijks voor. Helaas is de expertise van Duitse laboratoria op het gebied van LTT-tests in Nederland nog ongeëvenaard. Daarom wordt het afgenomen bloed voor deze test verzonden naar een laboratorium in Duitsland. De test wordt meestal niet vergoed door de verzekering.

BeterKliniek geeft de voorkeur aan de LTT test, liefst in combinatie met de Elisa en Western-Blot. Een test is enkel zinvol, als er ook werkelijk symptomen zijn die naar de ziekte van Lyme verwijzen. Men kan nooit enkel op een bloeduitslag de diagnose stellen.


BeterKliniek heeft een eigen prikdienst.

Indien de uitslag bekend is of als u de ziekte van Lyme gediagnosticeerd heeft gekregen,  is behandeling met 20 steps Hyperbaric Ozon een effectieve methode om het immuunsysteem te ondersteunen in de strijd tegen de Borrelia-bacterie. Er wordt dan ca. 200 ml bloed twintig maal verrijkt met ozon en heel langzaam middels een infuus weer in uw bloedbaan gebracht.


Hoe infecties met de ziekte van Lyme werken

Borrelia kan zich aanpassen aan verschillende natuurlijke gastheren. Mensen zijn één van de meest voorkomende gastheren die van de infectie ernstig ziek kunnen worden. Wanneer de Borrelia-bacterie het lichaam binnendringt door een tekenbeet, herkent het immuunsysteem dit onmiddellijk en reageert er op. De microbe heeft echter niet de intentie om de gastheer te overweldigen met een catastrofale infectie.

De insluipende Borrelia-bacterie gaat snel uit de bloedstroom en maakt gebruik van zijn “kurkentrekker vorm”om diep in het weefsel binnen te dringen. Collageen is de voornaamste voedingsstof die de Borrelia-bacterie nodig heeft om te kunnen overleven. Het is dus logisch dat de bacterie een voorkeur heeft voor collageenrijke weefsels, zoals de gewrichten, hersenen, spieren (met name de hartspier), de ogen en de huid. De meeste symptomen ontstaan in deze gebieden.

Als de immuunrespons krachtig genoeg is, dan is de relatie tussen de gastheer en de bacterie evenwichtig en veroorzaakt geen symptomen. Wanneer de immuunrespons echter niet ideaal is, dan ontstaat er een getouwtrek tussen de Borrelia-bacterie en het immuunsysteem. De Borrelia-bacterie is in staat om deze krachtmeting in het voordeel te gebruiken en dat geeft een rechtstreekse stimulans aan de cytokinen, de chemische boodschappers van het immuunsysteem, de primaire verdedigingslinie.


De primaire verdedigingslinie

Het stimuleren van cytokinen veroorzaakt ontsteking, wat ervoor zorgt dat het weefsel afbreekt en dat collageenrijke voedingsstoffen vrijgegeven worden. Dit is heel erg in het voordeel van de bacterie. De Borrelia-bacterie gaat zich bewegen naar plaatsen met een ontstekingsreactie in het lichaam, zoals gewrichten met artritis.


Th1 en Th2 Respons bij de ziekte van Lyme

Nadat het lichaam Borrelia burgdorferi heeft herkend, verhoogt het NF-kappaB, wat resulteert in de productie van pro-inflammatoire cytokines. Cytokines  IL-6,  IL-10,  IL-12,  TNF-α en  IL-1β worden vrijgegeven uit de aangeboren cellen van het immuunsysteem.

Vervolgens, als T-helpercellen worden geactiveerd, veranderen ze in een combinatie van Th1, Th2, Th17, of T regulerende  cellen, wat resulteert in een gepolariseerde immuunrespons.

Verschillende individuen kunnen immuunreacties vertonen met verschillende polarisatie en onderzoekers zijn van mening dat deze polarisatie de algehele uitkomst van B. burgdorferi-infectie kan beïnvloeden.

Kinderen en volwassenen hebben verschillende immuunreacties op B. burgdorferi. Volwassenen hebben een sterke Th1-respons  (met een hoge INF-gamma), terwijl kinderen een meer evenwichtige Th1/Th2-responslijken te hebben (met zowel  IFN-gamma  als IL-4  verhoogd).

Mensen met een niet-chronische Lymeziekte-geassocieerde zenuwaandoening (neuroborreliosis) hebben een initiële toename van IFN-gamma (Th1), gevolgd door een toename van IL-4 (Th2), overeenkomend met bacteriële klaring. Aan de andere kant wordt bij mensen met een chronische zenuwaandoening de initiële IFN-gammarespons niet gevolgd door IL-4-verhoging die wijst op een aanhoudende Th1-respons.


Of een geïnfecteerd persoon (duidelijke) symptomen vertoont, hangt met name af van de intensiteit van de reactie van het immuunsysteem, ten opzichte van de concentratie van aanwezige bacterien. Met andere woorden: de meeste symptomen die geassocieerd worden met de ziekte van Lyme, worden veroorzaakt door de reactie van het immuunsysteem en niet door de bacterie zelf. Dit betekent dus je heel ziek kunt worden zonder dat er een hoge concentratie van bacteriën is. Het feit dat een lage concentratie van Bacteriën moeilijk detecteerbaar is, is een van de redenen dat de ziekte van Lyme zo moeilijk correct vast te stellen is.

Borrelia kent een trage groei waardoor het biochemisch functioneren niet direct in het gedrang komt. Deze bacterie reageert ook niet goed op een behandeling met conventionele antibiotica, in de meeste gevallen maakt antibiotica de ziekte juist erger omdat je tevens je darmflora ontregelt.


Antibiotica?

Gedurende de eerste twee weken na een tekenbeet, kan een behandeling met antibiotica  helpen om de bacterien te verwijderen voor ze de kans krijgen om de bloedstroom te verlaten en diep in het weefsel door te dringen. Wat wil zeggen dat antibiotica minder effectief zijn bij een chronische Lyme-infectie.

Antibiotica kunnen ook nooit álle microben elimineren. Naast het feit dat het diep kan doordringen in de weefsels, heeft Borrelia ook de mogelijkheid om zijn “kurkentrekker vorm”af te werpen en in de cellen (intracellulair) te leven (net zoals latente virussen), waar het goed beschermd is tegen een behandeling met antibiotica.

Wordt antibiotica flink ingezet met verschillende stammen, dan kan de Borrelia juist agressiever gaan groeien. Ook kan Borrelia een beschermende cyste vormen om zich zo te beschermen tegen antibiotica én het immuunsysteem. Daarnaast kan ze overgaan in de zogenaamde L-vorm. In deze vorm ontbreekt de celwand van de bacterie. Normaliter is de celwand het deel, waaraan het immuunsysteem bacteriën kan herkennen en waarop sommige antibiotica werkzaam zijn.

Antibiotica werken prima tegen bacteriën die snel groeien en welke in hoge concentratie voorkomen. Omdat Borrelia en de andere opportunisten echter zeer traag aangroeien,  komen deze in lage concentratie voor in het lichaam. Ze dringen tevens door in weefsels waar antibiotica niet goed kunnen komen. Wanneer gedurende langere tijd (maanden) gebruik gemaakt wordt van antibiotica, dan doden ze gunstige flora en laten ze agressieve opportunisten toe om resistent te worden tegen antibiotica en zich goed te kunnen ontwikkelen. Het eindresultaat is een verdere verstoring van de immuunfunctie en uiteindelijk een verslechtering van de ziekte van de gastheer.

Een ander mechanisme van chronische infectie omvat de vorming van biofilm. Deze beschermen bacteriën tegen vijandige omgevingen en vergemakkelijken aanhoudende infectie.

Daarnaast komt het voor dat naast de ziekte van Lyme andere ziekten door teken overgedragen worden, de zogenoemde tekenbeet co-infecties. Deze ziekten kunnen veroorzaakt worden door een bacterie, virus of andere ziekteverwekker. De meest voorkomende zijn Bartonella (kattenkrabziekte), Babesia en Ehrlichia. Daarnaast kunnen nog andere infecties overgedragen worden door een tekenbeet zoals Mycoplasma, Rickettsia en FSME.


De secundaire verdedigingslinie

Na het eerste getouwtrek in de eerste verdedigingslinie van het immuunsysteem, neemt de secundaire verdediging het over en produceert deze antilichamen om de microben te vernietigen. Ondanks het feit dat de microbe beschikt over doeltreffende ontwijkingsmechanismen, wint een gezond immuunsysteem gewoonlijk en wordt de microbe volledig onderdrukt.

Maar als u besmet wordt terwijl uw immuunsysteem verzwakt is, zal het touwtrekken nooit ophouden. Een chronische lichte infectie wordt een normale toestand en het immuunsysteem herstelt nooit volledig. Wanneer dit niet wordt behandeld, zal er een chronische belasting ontstaan welke levenslang kan voortslepen. De sleutel om te vermijden dat de ziekte van Lyme chronisch wordt, is ervoor te zorgen dat je een sterk immuunsysteem hebt! Mensen met een gezond immuunsysteem hebben gewoonlijk minimale symptomen bij de initiële infectie en ontwikkelen minder snel een chronische ziekte.


De regulier medische invalshoek

De medische geneeskunde erkent de term “chronische ziekte van Lyme” niet en brengt aanhoudende symptomen van de ziekte van Lyme die optreden na meer dan zes maanden onder bij ‘post-behandeling syndroom bij ziekte van Lyme (PTLDS)’.

Artsen die chronische ziekte van Lyme wel erkennen raden ondanks tegenvallende resultaten een langdurige therapie (6-9 maanden) met krachtige antibiotica aan. Echter is er momenteel geen bewijs dat het langdurig nemen van antibiotica een voordeel zou bieden op lange termijn.

Wel is het zo dat sommige mensen tijdelijk opknappen terwijl ze een antibiotica behandeling ondergaan, maar gaan meestal na het stoppen van de antibiotica weer achteruit.


Behandelingsmogelijkheden bij chronische ziekte van Lyme

  • Herstel van Th1/Th2 respons door medicatie en/ of supplementen
  • Verminderen stikstofmonoxide door herstel NO/ONOO cycle.
  • Herstel glutathion niveau (Lyme gebruikt cysteïne voor eigen reproductie)
  • Herstel endorfine en endocannabinoïde systeem
  • Verminderen Borrelia biofilms
  • Behandelen van eventuele co infecties
  • 20-30 behandelingen 20 steps Hyperbaric Ozon therapie
  • Inzet stevia en/ of MCT olie


Behandeling BeterKliniek

BeterKliniek is dé kliniek voor Integrale Geneeskunde die de brug slaat tussen reguliere en niet-reguliere geneeskunde.

An van Veen (arts) en Michael van Gils (therapeut) zoeken naar de oorzaak van een aandoening of ziekte. Daar start de behandeling anders is het zoals men wel vaker zegt ‘water naar de zee dragen’. Dit noemen we oorzaak geneeskunde. Soms is het ook wenselijk om (tegelijkertijd) de symptomen te behandelen. Dit noemen we symptoom geneeskunde.

Chronische aandoeningen hebben vaak hun oorzaak in de epi- genetica. U kunt bij BeterKliniek een gratis telefonisch informatief gesprek (telefoonnummer 040-7117337 tot 13.00 uur) in laten plannen om uw klachten te bespreken zodat wij u kunnen voorzien van verder advies.