De lepel levertraan, veel mensen zijn er in het verleden groot mee geworden. De opvolger van levertraan, visolie,is daarentegen gestegen in populariteit. Visolie is een geconcentreerde en gezuiverde variant van levertraan. Uit recent onderzoek is gebleken dat veel merken visolie capsules geoxideerd (blootgesteld aan zuurstof) zijn en dan kunt u het beter niet nemen dan wel. Ook kiezen steeds meer mensen voor een plankton variant maar het probleem daarmee is dat veel mensen deze niet kunnen omzetten naar een voor de mens bruikbare vorm. Het is gebleken dat een gunstige verhouding tussen omega 6 en 3 de telomerenvan gezonde cellen doet groeien en bij kankercellen afremt. Dus om optimale resultaten te halen moet deze verhouding gemeten worden. In Noorwegen vond ik een hoge kwaliteit met lage oxidatie (totox waarde 4) vloeibare omega-3 van Arctische wilde vis (kabeljauw). Deze is 100% natuurlijk en voorziet in een bloedtest om de verhouding omega 6 en 3 te meten en wel bij een onafhankelijk laboratorium. Wil je graag meer informatie? Maak gerust een afspraak voor een (gratis en vrijblijvend) telefonisch gesprek.
Wat is visolie?
Visolie is een voedingssupplement dat essentiële omega-3 vetzuren bevat. Essentiële vetzuren zijn vetten die je lichaam zelf niet kan aanmaken, maar wel nodig heeft. Om genoeg omega-3 vetzuren binnen te krijgen, zou je eigenlijk twee keer in de week vette vis moeten eten. Zoals bijvoorbeeld wilde kabeljauw, zalm, haring, sardientjes of makreel. In de realiteit zijn er tegenwoordig maar weinig mensen die deze aanbevolen hoeveelheid vis daadwerkelijk binnenkrijgen. Om toch voldoende omega-3 vetzuren binnen te krijgen, is de olie van die vette vissen een perfecte aanvulling op je dagelijkse dieet.
Wat zit er in visolie?
De belangrijkste elementen van visolie zijn twee vetzuren die deel uitmaken van de omega-3 vetzurengroep: EPA (eicosapentaeenzuur) en DHA (docosahexaeenzuur). Deze twee stoffen werken samen om een goede gezondheid te bevorderen. Heel strikt gezien, zijn EPA en DHA geen essentiële vetzuren. Je lichaam is namelijk wel in staat om ze zelf aan te maken, maar daarvoor heeft het de hulp nodig van een ander lid van de omega-3 familie: alfa-linoleenzuur. De omzetting van alfa-linoleenzuur naar EPA of DHA in het lichaam gaat vaak erg moeizaam. Vaak mede door een te lage inname van vitaminen en mineralen (meer dan 96% van de bevolking). Hierdoor maakt het lichaam de vetzuren niet aan en ontstaat er een tekort. In visolie zit doorgaans een hoog gehalte aan zowel EPA als DHA.
Wat zijn de voordelen van visolie?
Visolie wordt gebruikt vanwege de positieve werking op onder andere hart en bloedvaten, hersenen en gewrichten. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat visolie goed is voor de instandhouding van een normale bloeddruk en een normale werking van het hart en de hersenen. De twee voornaamste vetzuren in visolie, EPA en DHA, spelen ook een rol bij het behoud van een normaal triglyceridengehalte in het bloed. Een te hoog triglyceridengehalte verhoogt de cholesterol, met alle gevolgen van dien. Een bijkomende positieve eigenschap van visolie, is dat het kan zorgen voor een betere huid. Voor zwangere vrouwen tellen een aantal specifieke voordelen van visolie. De omega-3 vetzuren dragen onder andere bij aan de ontwikkeling van de hersenen van de baby. Kleine kinderen zijn om die reden ook gebaat bij het middel. Hoewel visolie geen geneesmiddel is, kan het preventief innemen de kans op bepaalde kwalen verkleinen.
Wanneer en hoe gebruik je visolie?
Afhankelijk van de uitslag van het vetzurenonderzoek neemt u de voorgeschreven hoeveelheid visolie. Doe dit niet samen of net voor het drinken van een kop thee, koffie of een andere warme drank. Hierdoor kunnen de vetzuren namelijk oxideren. Visoliesuppletie remt celveroudering Wetenschappers van de Ohio State University College of Medicine hebben vastgesteld dat suppletie met omega-3 vetzuren een gunstig effect heeft op de lengte van telomeren in leukocyten en de veroudering van deze immuuncellen kan remmen. Telomeren zijn stukjes DNA-keten die zich aan het uiteinde van chromosomen bevinden en die korter worden naarmate de cel zich vaker deelt en veroudert. Als de telomeren volledig zijn verbruikt gaat de cel in apoptose (sterft af). De lengte van de telomeren wordt gereguleerd door het enzym telomerase, maar pro-inflammatoire cytokinen en oxidatieve stress kunnen het korter worden, en dus de celveroudering, versnellen. In eerdere onderzoeken zijn al verbanden gelegd tussen kortere telomeren enerzijds en een ongezonde leefstijl, leeftijdsgerelateerde aandoeningen en vroeg overlijden anderzijds. Er werd niet alleen gekeken naar groepsverschillen voor wat betreft de eerdergenoemde parameters, maar ook naar veranderingen in de omega-6:omega-3 ratio om individuele verschillen in therapietrouw, absorptie en stofwisseling in kaart te kunnen brengen. Suppletie met omega-3 vetzuren resulteerde in een verlaging van de oxidatieve stress met 15% in vergelijking met placebo. De verschillen in telomerase en lengte van telomeren tussen de groepen onderling waren niet-significant, maar er werd wel een verband gevonden tussen de omega-6:omega-3 ratio en de lengte van de telomeren. De lengte van de telomeren was groter naarmate de omega-6:omega-3 ratio afnam (door omega-3 suppletie). Ook daalden in de suppletiegroepen de ontstekingsmarkers met 10-12%, terwijl deze waarden in de placebogroep met 36% toenamen. Deze onderzoeksresultaten laten volgens de wetenschappers zien dat een lagere omega-6:omega-3 ratio een gunstig effect heeft op celveroudering. Volgens prof. Jan Kiecolt-Glaser, hoofdauteur van de studie, is het interessante van deze bevindingen dat ze de mogelijkheid suggereren dat een voedingssupplement daadwerkelijk een verschil zou kunnen maken bij verouderingsprocessen. Uit een ander onderzoek (laatste referentie) blijkt dat een een goede verhouding omega 6 en 3 de telomerase bij kankercellen remt. Referenties: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23010452https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5352322/https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27433836 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16216547 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15630164